ΑΠ 1687/2012

Προσεπίκληση δικονομικού εγγυητού. Προϋποθέσεις παραδεκτού.

 

Από το συνδυασμό των άρθρων 69 § 1 περ. ε, 88 και 283 του ΚΠολΔ προκύπτει ότι είναι παραδεκτή η άσκηση της προσεπίκλησης και της ενωμένης σ’ αυτήν παρεμπιπτούσης αγωγής εκ μέρους του δια της κυρίας αγωγής εναγομένου εναντίον του απλού ομοδίκου του, δικονομικού εγγυητή του, πρέπει, όμως, για να είναι νόμιμη, μεταξύ του εναγομένου-παρεμπιπτόντως ενάγοντος και του δικονομικού του εγγυητή- παρεμπιπτόντως εναγομένου να υπάρχει, δυνάμει του νόμου ή συμβάσεως, έννομη σχέση, η οποία σε περίπτωση ήττας του εναγομένου στην κυρία δίκη-παρεμπιπτόντως ενάγοντος, του παρέχει δικαίωμα αποζημιώσεως κατά του παρεμπιπτόντως εναγομένου δικονομικού εγγυητή. Απαιτείται δηλαδή να υπάρχουν δύο έννομες σχέσεις, η μία ως επίδικη στην εκκρεμή δίκη και η άλλη που στηρίζει την παρεμπίπτουσα αγωγή και εξαρτάται από την πρώτη, υπό την έννοια ότι μόνο αν ο εναγόμενος-παρεμπιπτόντως ενάγων ηττηθεί ως προς αυτή αποκτά δικαίωμα αποζημιώσεως κατά του δικονομικού εγγυητή. Έτσι δεν μπορεί να ασκηθεί παρεμπίπτουσα αγωγή εναντίον του απλού ομοδίκου, αλλά ούτε και εναντίον εκείνου που δεν ενέχεται σε αποζημίωση σε περίπτωση ήττας του παρεμπιπτόντως ενάγοντος, αλλά είναι ο κύριος υπόχρεος και έπρεπε να ασκηθεί αγωγή απευθείας εναντίον του (ΑΠ 4/2010, ΑΠ 1188/2007).

Σπύρος Κατράμης

Δρ. Ν., Δικηγόρος