Περιγραφή
Επιστημονική Επιμέλεια: Σπύρος Κατράμης, Δρ. Ν., Δικηγόρος
Κατηγορία: ΝΟΜΙΚΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ
L’idea che la sentenza di primo grado possa essere messa nel nulla dalla corte d’ appello può esercitare sul giudice che l’ha redatta, secondo la sua natura, influssi benefici o maligni. Per alcuni giudici, quelli che hanno più chiara la coscienza della facilità con cui gli uomini cadono in errore, è un’idea tranquillante, che serve a sopportar meglio il tormento della loro responsabilità (“se avrò sbagliato io, per fortuna ci sono i giudici d’appello che potranno rimediare”). Ma ci sono altri giudici per i quali questa idea diventa una specie di incubo, fino al punto di indurli a escogitare ingegnosi giri di motivazione destinati a chiudere al soccombente le vie offerte dalla legge per ricorrere ai giudici superiori.
Η ιδέα ότι η πρωτοβάθμια απόφαση μπορεί να εξαφανισθεί από το εφετείο, μπορεί να έχει, ανάλογα με την προσωπικότητα του δικαστή που την εξέδωσε, είτε λυτρωτικές είτε επικίνδυνες συνέπειες. Για κάποιους δικαστές, εκείνους που έχουν συνειδητοποιήσει απολύτως την ευκολία με την οποία οι άνθρωποι σφάλλουν, αυτό είναι ένα ενδεχόμενο που τους καθησυχάζει και τους επιτρέπει να σηκώσουν ευκολότερα το βάρος της ευθύνης που τους βασανίζει («αν έκανα λάθος, ευτυχώς υπάρχει το εφετείο για να επανορθώσει»). Υπάρχουν όμως άλλοι δικαστές για τους οποίους αυτό το ενδεχόμενο γίνεται ένα είδος εφιάλτη, μέχρις του σημείου να επινοούν ύποπτα ευρηματικές αιτιολογίες, με σκοπό να αποκλείσουν την δυνατότητα που παρέχει ο νόμος στον διάδικο που νικήθηκε να απευθυνθεί σε ανώτερο δικαστήριο. Piero Calamandrei*
* Ο Piero Calamandrei υπήρξε Καθηγητής της Πολιτικής Δικονομίας στα Πανεπιστήμια της Σιένα και της Φλωρεντίας Ιταλίας, πολιτικός και συγγραφέας.
